Even naar Herkingen en terug

Zaterdagochtend, 6u00.  Ik ben maar al opgestaan, ook al is het weekend.  Een rasechte ochtendmens ben ik helaas.  Tegen 7u00 was ik al onderweg naar de jachthaven.
Optuigen is intussen al een routine geworden zodat ik nog vòòr 9u kon buitenvaren.

Van de 10 a 12 knopen wind was niks te merken, er stond hooguit 6 knopen schat ik. De windrichting was perfect voor de heenweg, terug zal wat anders worden, maar omdat ze tegen de 18 knopen gaven in de namiddag dacht ik het wel te halen.
Pas om 10u45was ik aan Krammersluis. Achter op schema. Maar het geluk zat me mee, ik kon recht de sluis in.  In die paar maanden dat ik de Selia heb, heb ik al veel bijgeleerd zo te zien, want een sluisje passeren is nu een fluitje van een cent ;-)

Ook het stukje Oosterschelde ging vlot, erg vlot zodat ik in Bruinisse weer op schema zat. De wind was nog steeds aan de kalme kant. Ook in Bruinisse kon ik zo goed als meteen door.
Tegen 12u45 was ik in Herkingen. Achter mij voer een motorboot met pakweg dertig luidruchtige mannen. Uit beleefdheid leg ik aan, aan de meldsteiger, maar omdat er niks plaats was, moest ik de buitenzijde van de steiger nemen, en die motormoot wou die plek blijkbaar ook. Hij gaf een attentie sein, maar dat kon mij worst wezen, ik was er eerst.  Ik rend haast naar het havenkantoor, maar daar was niemand. Ik zag wel dat de L-steiger leeg was, dus rend ik gauw terug, startte de motor en voer naar die steiger zodat die luidruchtige bende kon aanleggen.

Tegen dat ik aangelegd was aan de L-steiger kwam de havenmeester er aan. na een kort babbeltje kon ik mijn pakketje meenemen. Het was een soort tentje voor de L17, eentje om over je giek te hangen en dat de ganse kuip bedekt. Kreeg ik gratis van een sympathiek duits koppel. Helaas heb ik hun gegevens niet, dus kan ze niet bedanken.

Hoe schuin kan een L17?

Nu weer gauw terugkeren.  De wind trok flink aan, en ik was blij dat ik uit voorzorg reeds een reef gestoken had. De weg terug is allemaal opkruisen, dus dat wordt werken.

Iets west van Bruinisse ging ik zo op in het scherp zeilen op de telltales dat ik pas redelijk laat merkte dat het er ERG ondiep was! Bijzonder snel overstag gegaan, en maar hopen dat ik op de nieuwe koers snel van de ondiepte weg ben. Droogvallen staat wel op mijn lijstje, maar NIET op de getijloze Grevelingen :D

Alweer kon ik meteen de Bruinisse sluis in. Wat een geluk vandaag zeg!
Gezien de toegenomen wind, die nu tegen de 18 knopen aan zat, stak ik een tweede reef in de suis.
Eens buiten tufte ik gauw naar de wachtsteiger om mijn zeilbroek aan te trekken. De hemel werd immers redelijk donker.  Maar het was uiteindelijk allemaal niet nodig.  Ik zag buien over pakweg Brouwershaven trekken, ikzelf zat (nog) droog.
De wind zakte wat in, maar met die tweede reef en de fok kon ik mooi halve wind naar de Krammer zeilen.
Ook aan de Krammersluis kon ik er haast meteen in. Heel even had ik de tijd om een koffie te schenken.
De sluis draaide voor mij alleen deze keer. De Krammersluis duurt wel redelijk lang.

Om 16u00 was ik door de sluis en kon ik aan het laatste stuk beginnen.  Flink opkruisen wordt dat, maar... de wind zakte helemaal in. Nog een kleine 6 knopen hooguit en na een uurtje opkruisen hield ik het voor bekeken en trok de motor aan. Het laatste stuk dus helemaal op motor.  Tijdens het motoren ruimde ik al een en ander op maar op een moment bedacht ik me, op de voorplecht aan de fok, dat als iik nu overboord val, de Selia rustig zelf de tocht voortzet...  Toch maar eens zo'n harnas fiksen!

In het westen zag ik een buienlijn

De Krammersluizen op de heenweg.