14 knopen? 24 knopen!

Nu de Selia zo goed als helemaal klaar is (op wat details na) is de tijd aangebroken om er van te gaan geniet. Genoeg geklust, nu zeilen!

Na elke winter ben ik eerst nogal onzeker van mezelf, en moet ik me elk begin van het seizoen weer even aanporren om het water op te gaan. En dat was vandaag niet anders.
Windfinder voorspelde een wind tussen 12 tot 16 knopen. De Selia heeft een eerste reef nodig vanaf 11 knopen, en een tweede vanaf 17 knopen.  Eén reef zou dus volstaan, maar ik als bange haas steek zowiezo twee reven. Beter eentje er uit halen op het water, dan er eentje te moeten bijsteken.

Maar eerst even op motor uit de plek te geraken. Met een strakke Zuidwester is dat een nogal moeilijke klus. Maar het ging. Wat veel minder ging was het wachten aan de oude sluis om het Volkerak op te varen. Steeds weer heb ik daar rood, ook al is er geen kat te bespeuren en zit ik daar maar te wachten op een koppel ganzen of zo.

Eens het Volkerak op sloeg de wind me om de oren. De gemeten 11 knopen in de haven was dus flink ondermaats!  De Selia helde echt akelig onder de twee reven en de fok (die ik niet kan reven). Na een dik kwartier hield ik het voor bekeken, trok de motor in gang en voer op motor richting Krammersluizen.


Aan ton ZV6 kwam de wind wat minder scherp in en probeerde ik het nog eens. Alweer flinke helling maar het liep iets beter.

Eens aan de steiger aangekomen mislukte mijn eerste aanlegmanoeuvre. ik probeer eens de motor te gebruiken volgens het boekje, en dat liep mis, dus een stormrondje en opnieuw aanleggen, op mijn vertrouwde manier. Dat ging stukken beter :D

Stormfokje er op.

Bon, die fok moest er zeker af, en zo kon ik de nagelnieuwe stormfok eens zetten. Dankjewel voor het werk, Van der Werf! Op de terugweg liep de Selia een pak rustiger, en nochtans evengoed aan een rotvaart!

Het aanleggen in mijn box was alweer een uitdaging. Het waaide die moment vlot 24 knopen in 'de poep'. De Selia werd zowaar zijn plaats in geramd door een flinke rukwind. Gelukkig had ik de achterste landvasten net vastgelegd zodat het geen aanvaring werd met de steiger.



Alvast een vette inzet van het vaarseizoen, en zeker ook een overwinning voor mezelf!

De stormfok, voor de eerste keer gehesen.

De plexi deurtjes voor de kajuit zijn superhandig!

Solo... zo zeil ik toch wel het liefste.

Even genieten van het zonnetje (tussen twee buien door)

Dagje zeilen? Dagje klussen...

Hehe. Eindelijk, na een paar zware werk- en klus-dagen, kon ik weer eens naar de Selia.
Hij lag er nog heel netjes bij. Alles dik in orde. De romp is kurkdroog. Toch blij dat ik er nu houten vloertjes in heb liggen, controle is nu erg eenvoudig.
Ze voorspelden een koude en heel winderige zondag.
Een vage angst bekroop me om in mijn eentje het sop te kiezen. Niet zozeer voor het zeilen want 20 knopen kan de Selia gerust aan met twee reven en dan had ik de stormfok nog, maar wel een lichte schrik voor het terugkeren naar de ligplaats: ik heb niet zo heel veel plek om in mn plaatsje in te draaien.

Ik besloot dan maar de klusjes-lijst verder af te werken:
- de spanner op de voorstag heb ik vervangen door twee trimlatjes waardoor de rolfok nooit meer de spanner kan loswrikken.
- de 'automatische piloot (lees: touw met elastiek) is weer in orde
- de giek zit nu los in de mast en door een nieuw geplaatste neerhaler kan ik nu het voorlijk van het grootzeil veel beter trimmen.
- alle raamrubbers zijn nu volledig dichtgekit, daar kan nooit geen water meer door

Van zeilen is niks in huis gekomen, maar de klusjes-lijst is nu wel afgewerkt. Hopelijk beginnen nu de mooie zeildagen te komen!

De 'klus-tafel'  ;-)

De nieuwe neerhaler

De spanner van de voorstag vervangen door een trimlatje

Geen zeilen, wel dromen...

Voorbije weekend was er eentje zonder water.  Nou: eigenlijk wel water, veel zelfs, maar dat viel uit de lucht.  We waren met het gezinnetje naar de Ardennen getrokken met de oldtimer caravan.

Ik had me wel voorzien tegen mogelijke verveling: grofweg alle boeken over mijn hobby had ik mee: van zeiltrim tot weersvoorspelling, van tips en trics tot navigatie.

Toen ik thuis kwam ging ik voor de fun eens rondneuzen op internet over mijn favoriete botenmerk (buiten die fantastische Marieholm dan): De Leisure.
En wat kwam ik tegen? Alweer eentje dat meteen mijn aandacht kreeg: de Leisure 20. Hehe, een bootje dat nog makkelijk alleen te zeilen is, en toch ook net voldoende luxe aan boord heeft om er langere weekends mee weg te kunnen.  Getver, wat nu? De Selia verkopen en een L20 kopen?
Een L20 kan nog net in mijn ligplaats, dus de liggelden gaan niet meteen omhoog. De aankoopprijs zou, als het wat mee zit, een nul-operatie kunnen worden bij verkoop van de Selia.
De L20 heeft zo wel een paar voordelen: hij heeft slaapplaatsen in 'het salon' en in de punt, gescheiden.
Hij heeft een toiletje aan boord, en eveneens een keukenblokje met kookvuurtje.
Er is bovendien stahoogte, min of meer, wat ik op de Selia in elk geval niet heb.
Doordat de motor, een langstaart buitenboordmotor, in de kuip door een gat steekt, en dit voor het roer, is hij ook erg manoeuvreerbaar, en dat is zowiezo beter dan bij de Selia.  De motor die nu op de Selia zit, zou zelfs volstaan voor een L20.



In elk geval: iemand die steeds verder kijkt en droomt van de toekomst, blijft jong!
En eerst even van de Selia genieten, na zo'n winter hard werken.

De eerste zeildag van 2012

Gisterenmorgen, zaterdag, werd de Selia door de havenmeester op de kant gezet. Ditmaal gebruikte hij een band, en werd alles prima geregeld. Ik kon de spoedherstelling uitvoeren tijdens de middag, en na de middag legde hij de Selia weer in het water.

Tijdens de middag gingen we even opwarmen in de taverne, aan de haven. www.goeleven.nl.  Best een gezellige taverne! Broodjes, soepje, uitsmijter: ze serveren er best leuke middagmaaltjes. Zodra we weer opgewarmd waren, trokken we naar onze boot.


Zodra hij in het water lag, vaarden we weer terug naar onze eigen ligplaats.
Er stond een dikke 25 knopen wind waardoor het aanleggen alweer een huzarenstukje werd, maar dankzij mijn dochter verliep alles netjes zonder schade.  Dankjewel, Ellen!

Deze morgen dan zei mn vriendin: "Zo'n mooi weer, anders ga je een dagje zeilen?"
Wel, dat hoeft ze maar één keer te zeggen!
Het is wel steeds wat wennen, die eerste zeildag, maar alles verliep prima. Het was dan ook een uitgelezen zeildag met wind tussen de 8 en 14 knopen. Bovendien kwam het zonnetje vaak piepen. Dat het maar 9 a 10°C was neem ik er zonder problemen bij ;-)

http://www.youtube.com/watch?v=j6bY_LAQM8s

Epoxy met fabricagedatum: 1972, droogt in 2uurtjes tijd!

Eerst proper krabben...

De epoxy aangebracht na ontvetten met ammoniak

De Selia op houten blokken, meer moet dat niet zijn

10°C? Nou, dan nemen we de haardroger he!

Voila! hersteld!

Zou die radarreflector de achterstag schavielen?

Eerst hard werken, maar nu: genieten!