Eén jaar Selia

De Selia bij aankoop

De tijd vliegt! Ongelooflijk eigenlijk dat ik gisteren reeds één jaar eigenaar ben van de Selia.

18 juni 2011 kocht ik de Selia (als verjaardagscadeau voor mezelf :D ).
Nu, een jaar later, is er heel wat veranderd aan de Selia: er is aan gesleuteld, hij heeft een osmose-behandeling gekregen met bijhorende nieuwe antifouling, een stormfok, een genua, en een nieuw stel zeilen zijn in de maak (bij M-sails).

Ikzelf heb in dat jaar veel geleerd: onderhoud van een buitenboord motor, havenmanoeuvres op motor, versassen door sluizen, solo-zeilen met een boot die maar net iets groter is dan een 420 maar wel een pak zwaarder ;-) en ook nieuwe vaarwateren leren kennen.

In dat voorbije jaar heb ik ook gestudeerd, en er zelfs examens voor afgelegd: het marifoonbrevet en het Algemeen Stuurbrevet.

En als laatste, en wellicht het meest belangrijke: de band met mn dochter werd door de aankoop van de Selia versterkt en zij heeft ook de zeilkriebels te pakken.

De aankoop van de Selia... was een geslaagde beslissing!
Deze blog niet minder: na één jaar blog klok ik af op 11822 bezoekers!

De Selia op het Haringvliet

Zwemvest controleren

Toen ik de Selia kocht, had ik enkel sportieve zwemvestjes in huis. Als windsurfer ga je nu eenmaal niet het water op met een reddingsvest, en al helemaal niet met zo'n automatische vest.
Op de Selia zijn zo'n zwemvestjes eigenlijk waardeloos, dus kocht ik me de 'good oldfashioned' reddingsvesten.  Niet duur, en ze werken ALTIJD. Ze vallen ook flink op.

Maar ja: na een jaartje merk je dat je ze haast nooit aan doet omdat ze in de weg zitten en geen aansluiting hebben voor een lifeline.
Ik kocht me dan maar een tweedehandse vest: een automatische vest van Compass. Nu kon ik aan die vest een zelfgemaakte lifeline koppelen.
Mn dochter nog met een gewone vest, en ik met zo'n automatische, dat ging redelijk, maar ik zag toch ook graag mn dochter met zo'n automatische vest MET lifeline, dus kocht ik me recent een tweede bij dezelfde verkopers (Dankjewel Bob en Anita!).
Meteen geven de verkopers me instructies hoe je zo'n vest moet nakijken en onderhouden.
Dit zijn hun instructies:
------------

5 stappen:

1. vest openvouwen

2. draai het gaspatroon los. Dit zit meestal redelijk vast!

3. het patroon mag niet doorboord zijn en niet geroest.

4. op de zijkant van het patroon staat het gewicht. Dit kan je makkelijk controleren met bijv. een keukenweegschaal.

5. controleer het zouttablet. Dit mag niet verpulverd zijn. Zonodig vervangen.

Het zouttablet kan je eruit halen en controleren door de doorzichtige huls los te draaien. Het zouttablet moet een vaste ring zijn en mag niet uiteenvallen. De automaat (slagpin) kan dan spontaan het gaspatroon doorboren.

Je kan reservesets kopen (patroon+zouttablet). Let erop dat de reserveset voor de juiste type van vest besteld! (275N, of 150N,...)

6. Als je de luchtdichtheid van het vest wilt controleren, kan je dit het beste opblazen via het blaaspijpje met een voet-of-luchtbedpompje. Vervolgens een nacht laten liggen en de volgende ochtend controleren of het vest nog voldoende opgeblazen is. Blaas het vest niet op met de mond. In de adem zit veel waterdamp. Hierdoor gaan de wanden van het vest aan elkaar kleven. Het mondblaaspijpje wordt alleen gebruikt om wat lucht bij te blazen als het vest nog niet voldoende opgeblazen is met het gaspatroon.

Draai vervolgens het gaspatroon (of een nieuwe) weer vast. Controleer of het patroon er goed op zit en goed vastgedraaid zit, anders ontsnapt er gas en wordt uiteindelijk je vest niet voldoende opgeblazen.

7. vest weer strak invouwen.

Ik controleer elk jaar de vesten op deze manier en ook voor een grote tocht controleer is altijd even of het gaspatroon goed zit. Het is maar een kleine moeite maar kan veel ellende besparen. Laatst op een lezing van onze zeilvereniging over veiligheid, stond het controleren van de eigen reddingsvesten op het programma. Bijna de helft van de vesten bleken niet goed te werken. Lege gaspatronen, niet goed aangedraaide gaspatronen, vastzittende mechanismen enz. Zelfs bij hagelnieuwe vesten die zo uit de winkel kwamen, bleek het gaspatroon niet altijd goed te zitten. Goed controleren dus, je eigen veiligheid hangt er van af en je moet er toch blindelings op kunnen vertrouwen.

Officieel moeten de reddingsvesten elke 3 jaar gekeurd worden. Het keuringsstation voert dezelfde handelingen uit als ik in mijn mail heb beschreven en presenteert dan een leuke rekening. Zolang de gaspatronen het juiste gewicht hebben en er nog onaangetast uitzien zou ik de vesten niet vervangen of laten keuren. Wil je helemaal safe zijn  dan zou ik ze na 10 jaar eens goed na laten kijken.

------------

Gaspatroon aangesloten

Blaaspijpje

Gewicht van het gaspatroon: hier 241gr

Het weegt 242gr, dus OK

Het zoutpatroon is intact

Zoutpatroon losgedraaid

Een forum voor solo-zeilers?

Ben je een solo-zeiler?
Zeil je met een klein zeiljachtje?
Bekruipt je soms de zin om in contact te komen met andere solo-zeilers?
Zin om af en toe een pint te pakken met een andere solo-zeiler?

Dan is dit misschien iets voor u:

http://solosailing.freeforums.org/

Ik heb de poging aangegaan om een forum op te starten voor en door solo-zeilers.
Je kan je registreren waarna je jezelf kan voorstellen, je volgende zeiltrip aankondigen, mocht je op die tocht eens een andere solo-zeiler willen treffen in één van de havens die je aandoet, of je kan er je tips & trics delen met andere solo-zeilers.

Als het forum aanslaat, des te beter. Lukt het niet: nou ja, dan heb ik het alleszins geprobeerd  ;-)

De halfwinder op de Selia

Zet een halfwinder op een Leisure 17 en je houdt grotere jachten bij. Te gek voor woorden.

Vrachtverkeer bij de vleet op het Volkerak

De eerste keer hijsen was een complete ramp: schoten in de knoop rond de trommel van de rolkok, halstalie die de strijkkoord klemde en bovenal: de halfwinder die deels bleef steken onder de centrale klamp op de voorplecht.
Net op die moment komt er dan ook nog eens een vrachtschip aan: even stressen!
Eerste les: doe dit niet vlakbij de monding van het Schelde-Rijn kanaal :D

Tweede keer hijsen ging wel goed (veiligheiodslijn is nu flink uitgeprobeerd :D  )

Halstalie te lang...

De Selia kreeg gelijk een vette vaart, en dat bij een windje van hooguit 6 knopen!
Alleen was het nog niet echt naar mijn zin: ik wou de halfwinder boven de preekstoel houden maar daardoor is het voorlijk veel te los, dus een eerste keer strijken. De strijklijn was een flop, die vloog er al meteen af.

Kortere halstalie: strakker voorlijk

De halstalie werd flink ingekort en weer ging de halfwinder omhoog. Deze keer stond ie veel beter!







Meteen wou ik dit op gevoelige plaat vastleggen:

Wat nog aangepast moest worden was de schootvoering: gijpen ging een pak beter met de schoot voorlangs, en dankzij de preekstoel liep ik hoegenaamd geen risico dat de schoot voor de boeg in het water zou vallen.

Een uurtje later hield ik de tests voor bekeken en keerde terug. Sloeg dat even tegen zeg!  Een uurtje op halfwinder resulteerde in DRIE uur opkruisen terug  ;-)  :D

In elk geval: het was een zalige voormiddag zeilen!

Weer bij het brugje aan Benedensas werd het rood, vlak voor mijn neus (zoals wel vaker gebeurt).
Gezien ik intussen wel weet dat dat lang kan duren, begon ik al met het aftuigen: het nuttige aan het onaangename koppelen :D
Zag ik daar toch voor mijn neus een jacht door het rood varen zeker? In elk geval weet ik nu wel beter!

De genua hijsen vanuit de zeilzak: werkt voor geen meter!

Teveel is teveel...

Ik behoor, aldus de Blankenbergse reddingsdienst, in de categorie 'voorzichtige schipper', en dat is deze dag nog maar eens bewezen.
Toen ik aan de boot aankwam waaide het zo flink dat de deur van de wagen een flinke duw moest krijgen om open te gaan.
Mn kennis, die mee ging zeilen, was reeds aanwezig en we besloten even met de wagen naar de Philipsdam te rijden om daar de wind te meten:  19 knopen gemiddeld met vlagen tot 30 knopen.
Hmmmm, da's wat teveel van het goede.
We reden dan maar door naar Bruinisse, op zoek naar een kop koffie, maar daar was alles (nog) toe.
In het havenkantoor vroegen we welke wind zij noteerden: het resultaat= 7 beaufort gemiddeld.
Bon: het was dus wijs om de Selia op zn plaatsje te laten liggen denk ik zo.

Voor mn kennis was dat niet erg leuk op zich, maar anderzijds hebben we eens wat rondgereden in Zeeland want voor hem was dat nog redelijk onbekend gebied. Hij kwam alvast tot het besluit dat Zeeland een fantastisch vaarwater is.

De Oosterschelde, net buiten Bruinisse, was getooid met flinke witte koppen: wind zat!

Dan maar huiswaarts gekeerd.
Dankzij de onberispelijke service van Watersportwinkel Steenbergen vond ik vandaag mijn bestelling in mn boot en kon ik deze namiddag aan de slag met de halfwinder.
Die heb ik verder klaargemaakt: schoten, halstalie en een strijktouw. Hij kan er morgen op en eens getest worden, als het niet met bakken gaat regenen tenminste.

Halfwinder voorzien van halstalie, schoten en strijklijn

Kan een Leisure 17 kapseizen?

Yep... dat kan.

Ik stelde me die vraag al langer.
Eerst probeerde ik het via het forum van de Hollandse Leisure-club, maar daar kreeg ik eigenlijk niet echt een duidelijk antwoord. Dus probeerde ik het via de engelse Leisure club, en die gaven wel thuis.
Hier hun antwoord, vertaald natuurlijk:




--------------------

Hi Kris

Re uw vraag.

Er is geen officieel voor de kritische hellingshoek van een Leisure 17 waar ik weet van heb, maar ik weet uit eigen ervaring dat je de gangboorden gerust goed ondergedompeld kan zeilen, en zal de boot uit zichzelf terug recht komen zonder enige moeite. Zodra het roer komt uit het water komt, zal de boot prompt in de wind draaien.

Leisure 17's zijn niet onzinkbaar. Uw wijzigingen aan de vloer maakt geen verschil. Als de boot voldoende water binnen krijgt zal hij zinken.

Maar geen paniek. De enige gekapseizde L17 dat ik weet, was een  L17 die zijn kiel verloor tijdens een orkaan in het Caribisch gebied, en dat zal niet meteen gebeuren in Nederland (hoop ik).

Ik zou de L17 beschouwen als niet-kapseizbare boot onder bijna alle omstandigheden waarin je je waarschijnlijk zal bevinden.

By the way: zeilen onder hoge hellingshoeken is slecht voor de zeileigenschappen.De L17 wil vooral rechtop zeilen, dus je zal moeten reven zodra de hellingshoek teveel toeneemt. Als de wind gewoon vlagerig is, kun je 'spelen' met de grootschoot om wind te 'morsen', zoals je zou doen in een kleine zeilboot.

Ik hoop dat dit helpt.

Al het beste

Colin

--------------------

Wat later kreeg ik een tweede, aanvullende, reactie van David Franks:

--------------------
L17's zijn erg stabiel en zoals Colin al uitstippelde kunnen ze gerust met de gangboorden onder water gaan zonder te kapseizen. Wij varen nu vooral op een rivier, maar in het verleden trokken we vaak naar kustlocaties om te zeilen. We hebben nog nooit moeten reven, vooral omdat we proberen om in minder dan windkracht 5 te varen.

'Windward', the L17 van David

Ik kan Colin zeker bijtreden: vaar uw boot zo plat als je kunt, en speel met de grootschoot om wind te lozen indien nodig.  Een hoge hellingshoek zal leiden tot te veel loefgierigheid en de prestaties en beheersbaarheid gaan dan fel achteruit.

Als u solo vaart kan het nodig zijn vlugger te reven in winderige omstandigheden. Wij zijn meestal met ons twee en ons gecombineerde gewicht is meestal genoeg om onze L17 op een comfortabele hoek te houden.  De grootschoot vieren helpt zeker in de windvlagen.

Als u spreekt van een kritische hellingshoek: 45 graden is een limiet om de grootschoot direct te moeten vieren. Sterke windvlagen zullen de L17 flink doen overhellen waarbij je zonder twijfel de grootschoot moet vieren en de overloop moet lossen.

We racen in onze vrije tijd zeer regelmatig en wagen soms ook een felle hellingshoek, maar zijn nog nooit omgeslagen en zijn nog nooit gezonken.

Zoals we nu varen op het binnenwater hebben we een relaxed gevoel en genieten van spannende zeil-momenten zonder zorgen.

Ik hoop dat mijn bijdrage je verder geholpen heeft.

Het allerbeste en een goede vaart!

----------------------

Bij deze alvast een welgemeende dank aan de engelse Leisure club!

Manual nodig?

Soms heeft een mens een manual nodig. Geen huis-tuin en keuken boekje, maar bijvoorbeeld een service manual voor uw buitenboordmotor.

Eind vorig jaar vond ik een online manual voor mijn Honda motor op www.boatinfo.no. Handig, maar de kwaliteit was niet zo goed. Bovendien was de manual 119MB groot en moest je die in stukken downloaden.

Na wat zoeken deze ochtend kwam ik terecht op www.selffixer.com. Die hebben verschillende manuals te koop, van MP3-speler tot buitenboord motor. Allemaal in PDF.
Daar heb ik nu een goede versie van de service manual gevonden. Vooral de bijhorende tekeningen moeten toch echt duidelijk zijn, en voor 5 euro kan een mens nu niet echt sukkelen he.

Links de boatinfo-versie, rechts de selffixer-versie

Een club van solo-zeilers (met kleine jachtjes)?

Bestaat er een soort vereniging, club of forum van solo-zeilers met kleine jachtjes?

Laatst kwam ik een solo-zeiler tegen in Stad aan't Haringvliet en daar had ik een leuke babbel mee.
Een paar dagen later kreeg ik dan een idee: is er een forum of zelfs een club voor solo-zeilers met kleine jachtjes?

Ik heb het vermoeden dat er heel wat solo gezeild wordt en dat menigeen tijdens zijn solo-trip 's avonds in een jachthaven wat verweesd rondloopt of in zijn eentje geniet van zijn fles wijn. Maar wat nu als je via een forum weet waar een ander solo naartoe zeilt en je dezelfde bestemming kan kiezen om 's avonds met een andere solo-zeiler een glas te heffen?

Misschien is er wel behoefte aan een soort solo-forum waar eenieder, als hij dat wil, zijn bootsnaam kan invullen, de data waarop hij (of zij) rondtrekt met zijn (haar) jachtje, en zijn (haar) bestemmingen?  Lijkt me best wel leuk!

Solo-zeilers met kleine jachtjes zijn zo'n beetje mijn 'doelgroep': kolibri 560, Leisure 17, Oceaan 18,...
Ergens las ik eens dat iemand die ergens aanmeert met een klein jachtje, met sympathie ontvangen wordt, eerder dan iemand met een groot jacht en een fles champagne in de hand.  Na een jaartje zeilen met de Selia kan ik dat alleen maar beamen ;-)

Ik ben erg benieuwd welke solo-zeilers frequent het Volkerak, de Grevelingen of het Haringvliet aan doen...

Ik las overigens op het 'zeilersforum.eu' volgende:
"Wel opvallend, hoeveel mensen solo zeilen. Allemaal de verkeerde partner getroffen?"


Ik heb nog geen forum gevonden tot nu toe en dacht: dan start ik er zelf eentje:
http://solosailing.freeforums.org/index.php

Kent het een succes, des te beter, sterft het een stille dood, nou ja: ik heb het alvast geprobeerd ;-)