De Selia ligt weer op zijn ligplaats

Voila: het was zover!  De Selia werd te water gelaten en het vaarseizoen is dus weer begonnen.

Helaas werd het eerder een rampdag dan een feestdag.
Ik stond al rond 8u00 aan de boot, om de mast helemaal vrij te maken en alle tuigage na te zien.
Door de krappe agenda was ik mezelf wat aan het afjagen en een spreekwoord zegt: "Haast en spoed zijn zelden goed."  Vanaf nu geloof ik dat voor 200%!
De mast ging recht en bleek dat de radarreflector hopeloos in de knoop zag met de achterstag. Mast dus weer naar beneden.  Knoop er uit en mast weer recht.  Nadat de mast weer vast stond ontdekte ik dat de fokkeval helemaal uit het blokje aan de wartel gevallen was... die lag nog op de grond.

Plots stond de havenmeester er: "Ben je klaar? Mijn tractor staat precies goed, anders leg ik hem er NU in, en doe je verder aan de steiger."
"Tja, ik ben me nu toch aan het afjagen... Doe maar."

De man rijdt de trailer onder de romp, zijn collega superviseert achteraan de boot.
Ze tillen hem op en ik zie de stempels weer behoorlijke deuken in de romp duwen, deuken die ik helemaal niet graag zie.
De Selia wordt vooruitgereden, maar de bok die onder de neus stond, staat er nog.
De man die superviseert reageert niet, en ik wilde me niet moeien... PAF!  Ze reden met mijn skeg tegen die bok aan. Een kap er in, alle epoxy en antifouling weg... Wat nu?
"Zet ik hem terug zodat je kan repareren?"  Ik hoorde liever: "Ow, sorry, zal ik de verzekering bellen?"
Ik liet hem gauw het water in rijden wat sebiet zit ik ook nog eens met twee flinke barsten in mn romp waar die stempels zitten...
Mn kennis heeft toevallig alles gefilmd, en er foto's van genomen.

Eens te water moest de mast weer omlaag, voor die fokkeval.
Zo liep er nog vanalles mis, allemaal door me te haasten: rolfoksysteem wringt tegen, fout touw in rolfoksysteem, zeillatten in het grootzeil slecht gedaan waardoor de kapjes nu vastzitten in deze zakjes.  Uiteindelijk konden we vertrekken.  De motor startte wonderbaarlijk snel, dat is leuk!  Alleen geraakt hij niet op volgas, waarschijnlijk moet ik de gaskabel wat beter afstellen.
Eens op het kanaal de zeilen op. De genua staat prima, mooi zeil, perfecte afwerking, en dat voor een mooie prijs! Dankjewel, Sailselect!
Eens aan de ligplaats liep alles even vlot: mooi aanlegmanoeuvre, alle landvasten mooi op hun plaats, alles goed achtergelaten.  We zetten meteen te voet aan naar de andere haven waar de auto's staan en dan halverwege...  chuck, mn autosleutels liggen nog in de boot.

Om een verhaal kort te houden:  "Haast en spoed... je weet wel.

Na een nachtje slapen ga ik alvast de verzekering contacteren, want voor de schade aan de skeg ben ik helemaal niet verantwoordelijk.

De schade

PAF! Tegen de bok aan...

Ow... schade...

Hmmm...

Epoxy en antifouling

De Selia is er klaar voor, hij kan in het water.
4 lagen epoxy, dunnetjes aangebracht om tranen te voorkomen, en twee lagen Jotun Seaqueen antifouling.

4 lagen epoxy...

Ik lag er wel een nachtje wakker van:

Heb ik de epoxy dik genoeg gedaan?

Is de antifouling dik genoeg?

Gaat het allemaal wel goed genoeg zijn?

Je kent het vast ook: de gedachtengang van een perfectionist die geen tijd heeft ;-)

Nu kwam ik terecht op www.zeilersforum.nl.

En daar lees ik her en der een vorm van geruststelling, als het over de antifouling gaat:

----------------

Drie lagen alleen doen als je 'm daarna 10 jaar niet meer uit het water wilt halen! Anders is 1 dun laagje genoeg!

----------------

Zojuist de boot uit het water, na 1 jaar Jotun.......PERFECT.

We liggen op de grevelingen, dus zout. Absolute aanbeveler voor zout water. Bijna geen aangroei en nog steeds perfecte dekking.

----------------

Die Seaqueen is een antifouling voor zeeschepen en daarom van een soort die veel langzamer slijpt. Op zich niet zo'n probleem als je genoeg vaart en mocht de aangroei er met varen niet meer vanaf gaan dan poets je 't vrij makkelijk schoon.

-----------------

Ik denk dat ik er dan met twee lagen wel even tegen kan.

De antifouling heb ik meteen op de epoxy gezet, na wat opruwen met schuurpapier nr. 240, met de hand om mijn fysieke training tegemoet te komen ;-)

Dat kan volgens de verdeler, zonder problemen:
"Als de epoxycoating de laatste laag langer dan 24 uur geleden is aangebracht dient u de epoxylaag op te ruwen voor de hechting, een primer is niet noodzakelijk in dat geval. U kunt ook de antifouling zon 5 tot 6 uur na de laatste laag aanbrengen(nat in nat systeem) in dat geval is opruwen niet noodzakelijk. E.e.a afhankelijk van het type epoxycoating."

Toch maakte ik me zorgen: stel dat die twee lagen sneller afslijten dan gehoopt, en de epoxy her en der bloot komt te liggen? Epoxy kan niet tegen zonlicht (dacht ik tot vandaag).

Marleen van Gazechim stelde me evenwel gerust:

"Ik zie dat ik je moet geruststellen ivm UV licht en epoxyhars.  Epoxyhars ondervind geen enkele nadelig resultaat betreft de chemische en technische kwaliteiten van het hars onder invloed van het uv licht.  Het enige probleem dat zich stelt is dat epoxyhars uv gevoelig is en daardoor verkleurt en gelig wordt.

Dus, niet in paniek schieten als epoxyhars komt bloot te liggen.  Die blijft even goed dampdicht en waterdicht en behoudt al zijn kwaliteiten."

De Selia is er klaar voor!

Het was een ware race tegen de tijd.  Je hebt het weer nooit onder controle, maar soms je eigen agenda ook niet :D

Dit weekend gingen de twee lagen antifouling er op.  Ik had bij scheepsverf.com in juli reeds 5 liter Jotun Seaqueen gekocht en daarmee de klus geklaard.
Ondanks de nogal sombere weersvoorspellingen waagde ik het er op, en daar heb ik nu eens geen spijt van zie!
Ik kan wel een tip meegeven voor wie voor de Seaqueen kiest: doe het in de buitenlucht, en meng goed!  Denk je dat je genoeg geroerd hebt? Roer dan nog maar eens.


Tijdens de twee lagen antifouling doken er nog steeds 'micro-putjes' op, kleine gaatjes.  Geen tijd meer voor epoxyplamuur, dus nam ik de TEC7-spuit, vulde gauw het gaatje en meteen de antifouling er overheen. Dicht is het gaatje in elk geval.  Ook de naden van de kielen heb ik afgekit met TEC7.
Na de laatste laag heb ik de romp zelf in de silicone-was gezet, die blinkt nu mooi.
De Selia kan volgende zaterdag te water.  Er rest dan enkel nog wat kluswerk binnen in de kajuit, en de mast weer recht zetten.

Laat het vaarseizoen maar komen!

De laatste laag antifouling

Rechts de romp in de was, links nog niet

De nieuwe zalingen

Het eindresultaat!

Laatste epoxy-lagen

Vandaag was een uitgelezen dag om gelijk TWEE lagen epoxy op de romp aan te brengen, de twee laatste lagen.
In tegenstelling tot wat ik eerder schreef, heb ik deze morgen eerst de oneffenheden weg geschuurd.
Voila, de romp is nu effectief damp/vochtdicht.
Doordat ik binnen de vloer weggehaald heb, en de romp niet meer echt dubbelwandig is, kan de romp langs binnen verder drogen.

Het is aanbevolen om op een kaal geschraapte romp VIER lagen epoxy aan te brengen. Indien de gelcoat nog aanwezig is zijn dat minimaal TWEE lagen.
Ik heb vier dunne lagen aangebracht, dit om uitzakking door de lagere temperaturen te voorkomen.
Vandaag heb ik in de voormiddag een derde laag in gerold, na ontvetten met aceton. De temperatuur klom tot pakweg 17°C en na drie uur was deze laag reeds droog genoeg om nat in nat de vierde laag aan te brengen. Die laatste heb ik iets dikker aangebracht.

Voor een L17 volstaat pakweg 300 gram hars (L235) en 105 gram harder voor één laag.

Tussen de twee lagen kon ik natuurlijk niet stil zitten en heb ik de schuurlijsten proper gemaakt, afgekit bovenaan met TEC7, en dan twee lagen teak-olie gegeven.

Voila, een zeer vruchtbare klusdag!

De tweede laag epoxy

Superdag!  Temperatuur vlot boven de 10°C.

Gisteren, zaterdag, was ik na het examen gauw naar de boot gereden voor een tweede plamuur-ronde. Deze keer met epoxy, aangedikt met een verdikkingsmiddel.

Vandaag dan nat in nat een tweede epoxylaag er overheen. Eerst ontvetten met aceton, en dan een nieuwe laag L235.  Ik heb er nu wel een kleurstofje aan toegevoegd zodat je iets makkelijker ziet waar je gebleven bent tijdens het inrollen.
Ik was wel wat traag waardoor de potlife overschreden werd. Ze schrijven 45 minuten voor, en heb een uurtje nodig gehad om in te rollen. maar het ging nog net.  Een paar graden warmer is een wereld van verschil, want bij de eerste laag had ik nog potlife zat ;-)

Ook de volgende lagen zal ik vlot over de laatste epoxy-plamuur heen zetten. Pas na de 4e laag ga ik de romp weer opschuren en de plamuur glad schuren. Hierdoor kan ik nat in nat werken, en verdwijnen de kleinste oneffenheden netjes onder de vier lagen epoxy die door hun oppervlakte spanning zowiezo glad trekken (= minder schuurwerk dus).

De tweede laag gaat nat-in-nat over de plamuur heen

Examen algemeen stuurbrevet 10 maart 2012: geslaagd?

Voila, het examen is achter de rug.

140 deelnemers, wat een hoop mensen zeg!
Toen ik rond 9u reeds op post was aan de sporthal, stonden er reeds enkele kandidaten. Sommigen naarstig met de neus in de boeken, anderen sloegen gewoon een praatje. Tegen 9u30 stond zowat de hele parking vol!
Heel die stroom werd toen naar de achteringang geleid en daar te trap op. De hele organisatie kende een dik half uur vertraging omdat de zaal klaargezet was door het Atheneum met 80 banken, dus een kleine 60 te weinig. Die werden allerijl aangesleept.

Uiteindelijk, tegen 10u20 kreeg iedereen de vragenlijst en kon het examen beginnen.
Over betonning werd deze keer niks gezegd. Ook over EHBO geen enkele vraag.
Je kan al raden: net over de onderwerpen waar ik maar vluchtig over gegaan was, stelden ze WEL vragen.

Gelukkig mocht je na afloop de vragenlijst zelf, en je kladblad mee naar huis nemen. Hiermee kan je dan je resultaat proberen te schatten. Enkel je antwoordenblad dien je af te geven.

De juiste antwoorden voor het laatste examen kan je steeds vinden op deze locatie:
http://www.mobilit.fgov.be/data/aqua/NL_licence_lastexamination.pdf

De juiste antwoorden voor het examen van 10 maart 2012=

1b,2c,3b,4a,5a

6c,7b,8b,9a,10c

11a,12b,13b,14a,15a

16c,17b,18c,19b,20c

21b,22b,23b,24a,25a

26c,27c,28b,29c,30b

31a,32b,33a,34b,35a

36a,37c,38c,39b,40a

Een paar vragen wist ik niet. Op sommige heb ik gegokt, andere wijselijk open gelaten:

Vraag 13 - rode wimpel op kanaal Brussel-Rupel= ik heb B geantwoord: schip met recht van voorrang, en dat blijkt juist.

Vraag 17 - een klein zeilschip moet een ander zeilschip zo mogelijk langs... voorbijlopen= ik heb B geantwoord: langs loef.  Ik zou dat toch doen, als zeiler, en ook dat blijkt juist.

Vraag 18 - U vaart aan stuurboordwal en loopt laverende zeilschepen op.  Wat is de beste handelswijze?
Ik heb C geantwoord: u houdt stuurboordwal koers en snelheid en alweer juist.

Op dit eerste deel behaalde ik 60/60.

Vraag 23: 1 bijkomend blauw licht op kanaal Gent-Terneuzen betekent...  tja, het is geen blauw flikkerlicht, dus geen politie. Maar het kan dan wel een vrachtschip zijn met explosieven (A) of brandbare stoffen (B).  Ik heb geen antwoord gegeven

Vraag 36: mag je vanaf de stranden van de Belgische kust met een vaartuig zee kiezen?
Ik heb de vraag open gelaten want uiteindelijk zijn er zeilclubs (en surfclubs) zat aan de kust en zou ik ja zeggen... A= vanaf aangeduide plaatsen door een bevoegd ambtenaar, B= overal waar je geen hinder veroorzaakt, C= neen.
Ik vermoed dat het NEEN is, en had bijna A geantwoord... uiteindelijk open gelaten

Vraag 38= hoeveel meter moet je weg blijven van een schip met drie blauwe kegels bij het afmeren.
Ik dacht C: 100 meter.  Helaas ben ik niet 100% zeker of dit ook zo is op het kanaal Gent-Terneuzen.

Vraag 39= DOM DOM DOM! Ik heb fout geantwoord!  Bij het bekijken van de weerkaarten ga ik steeds op de kleur af, maar nu was de afbeelding zwart-wit en vinkte ik met overtuiging de verkeerde keuze aan. Het is dus B. Koufront, ik koos voor A. Warmtefront...

Vraag 40= wind waait van... A. hogedrukgebied naar lagedruk gebied.
Waarom ik daar even over twijfelde is me niet duidelijk...

Op Deel 2 scoorde ik 46/60.

Ik ben dus geslaagd. OEF!

Algemeen stuurbrevet: het examen nadert

Nog twee avonden en het is zo ver: examen stuurbrevet.
Voor mij gaat dit door in Berchem, en niet in een klein zaaltje, maar in een sporthal! Er gaat dus veel volk op afkomen ;-)

De laatste dagen studeerde ik elke avond: herlezen, oefenen met kaartjes, oefen-examens op internet.
Een paar dagen geleden sloeg de angst me om het hart toen ik steeds slechtere punten scoorde in plaats van betere.  Door de verschillen in navigatielichten tussen het IAR en het APSB miste ik soms een juist antwoord.

Het systeem met de meerkeuzevragen straft je af wanneer je een fout antwoord geeft, het zal voor mij dus zaak zijn om niet te snel te antwoorden, en NIET te antwoorden als ik het echt niet weet. En bovenal: neem je tijd, snel je examen afleggen levert je geen extra punten op :D.

Ik heb het ganse boek van Altaïr doorgenomen maar moet toegeven dat de laatste delen over de reglementen voor Beneden-Schelde en kanaal Gent-Terneuzen er moeilijk in gingen.naast het boek kreeg ik toen ook addenda mee zoals Meteo, EHBO, een paar aanpassingen en aanvullingen aan de reglementen en een aanpassing/aanvulling inzake Betonningen.

Om het allemaal beter te leren had ik kaartjes gemaakt voor de navigatielichten, en daarnaast ook kaartjes voor de geluidsseinen. Ook de vlaggen heb ik op die manier geleerd: een aanrader!  ;-)

Nu doe ik elke middag een paar oefen-examens. Toch heb ik zo'n lichte vrees dat die oefen-examens wat éénzijdig zijn want er is niet één keer een vraag over EHBO geweest, hoewel we dat ook moeten kennen.
(www.stuurbrevet.be, Altaïr oefenexamen)

Voor een groot deel kan ik terugvallen op mijn ruime praktische ervaring: knopen, navigatie, benaming van meertrossen, scheepsgebruiken, betonning... ik heb ze allemaal al voldoende in de praktijk gezien, daar heb ik hoegenaamd weinig schrik voor.
Enkel de SIGNI-betonning, de logica t.o.v het IALA en het nut ervan is voor mij helemaal zoek... kunnen ze niet gewoon het IALA doortrekken?

Ook voor het gedeelte navigatie kan ik terugvallen op mijn ervaring, zeker inzake getijden en stroming, en toch: meermaals zat ik fout als het om de berekeningen met variatie en deviatie ging.  Mijn geheugensteuntje heeft me uiteindelijk goed geholpen: het tabelletje uit een boek over zeilen:

Geen epoxy vandaag...

's Morgens onwaarschijnlijk vroeg naar de boot gereden met de bedoeling om nog vòòr de verwachte regen de tweede laag epoxy aan te brengen, maar daar kwam helaas niks van in huis.
Naar mate ik de haven naderde werd het alsmaar mistiger, en kon je aan de auto's en de weg zien dat het behoorlijk vochtig was daar.

Mijn vermoeden klopte uiteindelijk als een bus: de romp zeiknat, de miezer drupte van het dekzeil, en zelfs de binnenzijde van het dekzeil was nat. Hier zou droogblazen met de haardroger helaas niet helpen.
De restant van de epoxy die ik gisteren opzij gezet had in de kuip was in elk geval steenhard. De epoxy is dus uitgehard (en dat stuk restant is 2cm dik!) bij hooguit 12°C! De aangebrachte laag kleefde alvast niet meer, maar er hing een behoorlijke laag condens op. Hier een tweede laag op aanbrengen is vragen om problemen. op de koop toe begon het te miezeren.  De tweede laag epoxy stel ik dan maar uit.

Ik heb dan maar de zalingen verwijderd, zodat ik er thuis nieuwe kon maken. De oude zijn duidelijk versleten, geoxydeerd, en eentje zelfs een stukje gescheurd.

Eens thuis kwam de zon er door, en de thermometer wees 10°C aan. 60km afstand en een wereld van verschil...

De zalingen zijn intussen klaar en die kan ik dan volgend weekend plaatsen.

De eerste laag epoxy...

Vandaag was eigenlijk geen succesdag.  Het was een lange werkdag aan de boot, en zo'n dagje buiten in wind en hooguit 12°c is toch niet echt aangenaam...

De Selia lijkt wel een golfbal. Mijn plamuurwerk was een mislukking.  De polyester plamuur was al te oud eigenlijk, en er zat te weinig in de pot bovendien (had ik beter eerst even nagekeken voor ik vertrok). De tube harder was zelfs 'gebarsten', die brak gelijk in twee toen ik hem nog maar aanraakte.

Na het plamuren heb ik het zaakje ontvet met die milieuvriendelijke ammoniak van Forever. Hopelijk deed ie zn werk zoals een pure ammoniak het doet op polyester: de poriën openen.

Daarna een laag epoxy er overheen. De L235 was wat stroperig, maar met het rollertje toch makkelijk aan te brengen. De romp was droog (volgens mijn test toch), en ik wou niet langer wachten.
Ik had een 400 gram hars genomen, en dan 140 gram harder, maar dat was overschat: uiteindelijk heb ik maar 300 gram gebruikt zoiets. De rest staat nu te harden in de kuip als controlemiddel).

Morgen gauw een tweede laag er overheen, en die twee lagen (nat in nat) kunnen dan een week drogen (als we voldoende uren boven de 10°C halen toch).

Volgende zaterdag heb ik in de voormiddag mijn examen 'Algemeen stuurbrevet'. Nadien ga ik dan opnieuw naar de boot, en kan ik 'mijn golfbal' plamuren :D met zelfgemaakte epoxy-plamuur (L235 met verdikkingsmiddel). Dat kan dan weer een avondje aantrekken en zondag kan dan de derde laag epoxy er op (alweer nat in nat dus).

Wie nu nog durft beweren dat een Leisure 17 geen last heeft van osmose...

Plannen is leuk, als het nu ook nog loopt zoals gewenst, is het nog leuker :D

De herstelling van vorige zaterdag is een succes!

Bella de koe, met roze vlekken ;-)

De vocht-test is ook OK (één uur zonder condens).

Epoxy L235 van Gazechim composites

De Selia is een echte golfbal

De eerste laag zit er op