Mijn Leisure 17 komt ook in mijn boek voor :-)

Mijn Leisure 17 komt ook in mijn boek voor :-)
Boek Ik zeil in Zeeland

zaterdag 26 november 2011

Werkdag, sukkeldag...

Ik plande al dagen wat ik vandaag, zaterdag, zou doen.
Nu die dag aangebroken is, moesten we eerst wat gaan shoppen, en kon ik pas tegen de middag naar de boot rijden. Haast en spoed is zelden goed, en dat is weer maar eens bewezen: pas bij aankomst merkte ik dat ik de sleutel van de boot vergeten was. Dom dom dom!
Geluk bij een ongeluk: na wat zoeken en sleutelen kon ik dan toch binnen.  Om eventuele inbrekers te ontraden: dat euvel is nu verholpen, dus doe geen moeite ;-)  (Alleen mag ik nu dus niet meer mijn sleutel vergeten :D  )

Uiteindelijk kon ik dan toch een paar zaakjes regelen:
- de kussens zijn allemaal mee naar huis, de middenste gaan we vervangen en ik wil ze allemaal opnieuw stofferen

  • op het deksel over de chemische WC zit nu een handig handvatje
  • de wrangen waar later de vloertjes op zullen rusten zijn gepast en... niet goed bevonden. Die moet ik verder op maat zagen
  • Laatst vond ik bij een afvalcontainer een paar oude plexi deurtjes (met mijn naam op :D  ). Daar heb ik twee deurdeeltjes uit geslepen. Vandaag ging ik die passen en het deurtje past als gegoten!  Het is wel even wennen met het handvatje langs de binnen- ipv de buitenzijde, maar dat deurtje is nu eenmaal bedoeld om meer licht binnen te laten op een regenachtige dag als ik binnen zit ;-)
  • de motorsteun heeft intussen een tweede laag teak-olie gekregen. Prachtig hoe hij er nu uitziet, na een flinke schuurbeurt en die olie-behandeling!

Nu dus op zoek naar mousse en goede stof (en een smeedbede thuis of mn vriendin ze aub opnieuw wil stofferen :D  )

De motorsteun na een flink schuurbeurt+teak olie

een plexi deurtje (met handvat langs binnen...)

donderdag 17 november 2011

Wie was er vroeger eigenaar van de Selia?

Het was mij eerst vooral te doen omwille van de verflagen op de romp.
Ik probeerde te weten te komen welke lagen er vroeger op aangebracht zijn en moest dus uitzoeken wie vroeger eigenaar was van de Selia.

Toen ik de Selia kocht kreeg ik een aantal facturen waarop een naam vermeld stond, en zelfs een e-mail adres.
Een eerste poging tot mailen mislukte omdat dat adres niet meer actief was.

Nu probeerde ik een tweede keer, via de Leisure Club in Nederland en warempel: ik kreeg een eigenaar te pakken. (Wegens privacy-redenen vermeld ik geen enkele naam...)
Ik heb die man meteen een e-mail gestuurd, maar hij heeft de Selia niet geschilderd, het was de eigenaar voor hem, en jammer genoeg heeft hij er (momenteel) geen gegevens van. Het enige dat hij wist was dat de boot genoemd werd naar de vrouw van de eigenaar van wie hij hem gekocht heeft.
Deze mensen hebben destijds de Selia helemaal geschilderd en naar hen ben ik dus op zoek.

Mocht u deze mensen kennen, en mij ermee in contact brengen, dan heeft u mij bijzonder vooruit geholpen ;-)

Nu ik dan toch aan het graven ben in het verleden, lijkt het me alvast een leuke winter-bezigheid: de stamboom van de Selia samenstellen :D

Momenteel ben ik, als mijn gegevens juist zijn, terug geraakt tot 2005.

  • 2005 tot 2008 was hij in bezit van een man uit Breda.
  • in 2008 werd hij, denk ik althans, gekocht door een man in Grimbergen.
  • op 5 juni 2009 verkocht die man hem aan de vorige eigenaar
  • ik kocht hem in juni 2011.


Nu wil ik dus uitzoeken van wie de Selia was voor 2005, en al het kan, van wie hij voor hen was, en hoe hij toen noemde...

zondag 13 november 2011

De laatste keer schuren...

Even doorgebeten en alweer wat gaan werken aan de Selia.
Vandaag wou ik alle gaatjes uitschuren, de delaminatie open schuren en een extra zeiltje spannen om de romp wat meer te beschermen tegen de weersinvloeden. De wind kan nog aan de romp, maar de condens 's morgens, en de slagregen nu niet meer.


Alle gaatjes bloot schuren
Alle gaatjes die door het schuren boven water kwamen heb ik uitgeschuurd zodat deze goed kunnen uitzweten.
In de kajuit heb ik een niet-conventionele manier gevonden om de romp daar te drogen: ik heb er een hoop kattebakvulling overheen gegooid. Die zuigt zowiezo het vocht uit de romp en neemt eveneens alle vocht op dat nu nog in de dubbele romp naar beneden lekt.  Gek zicht, maar zeker afdoende.




De steun voor de mastvoet zat helemaal los
Toen ik even op de houten blok van de maststeun stapte voelde ik dat die wel erg los zat... en ja hoor: die zat gewoon volledig los! Bon, dan is dat probleem ook de wereld uit: ik heb het zootje meegenomen naar huis en ga bekijken wat ik daarmee ga aanvangen: terug plaatsen of vervangen door een dikke blok meranti of zo.

Tijdens het spannen van het extra dekzeiltje zag ik alweer een nieuw puntje voor de werklijst: de schuurlijst is hier en daar rot... Dus alweer twee zaakjes voor op deze werklijst: schuurlijst en mastvoet herstellen.

Voila: de Selia kan nu rustig drogen. De werkjes die nu nog op de lijst staan kan ik thuis voorbereiden. In maart hoop ik aan de slag te kunnen met epoxy-werkjes.

Een en al nattigheid op de bodem

Kattebakvulling op de bodem

zaterdag 12 november 2011

Delaminatie en andere miserie...

Tweede dag schuren... man man, met vandaag erbij geteld ben ik al 5 dagen aan het onderschip bezig.
Leuk is anders, maar ja...
Vandaag dus de bakboordzijde afgeschuurd zodat alles zuiver gelcoat is. Nu ziet het hele onderwaterschip weer wit, zoals het ooit geweest is.
Ezén van de vorige eigenaars heeft reeds een aanpak voor de osmose gedaan, daar ben ik haast zeker van want de afgeschuurde en afgekrabde schilfers zijn mijn inziens puur epoxy. Alleen heeft die eigenaar de epoxy over een bedenkelijke laag gezet.  Alles wat ik vandaag afgeschuurd heb, ruikt naar petroleum. Het moet dus iets olieachtigs zijn.
Bij wijze van test kleefde ik deze morgen een vel plastic tegen reeds afgeschuurde romp, om te zien of er condens gevormd wordt... Na zes uur haalde ik de plastic er weer af: NIKS niemendal condens.  Ofwel is de romp dus (deels) droog, ofwel ademt de gelcoat niet.

Nu is dus de linkerzijde ook afgeschuurd zodat alle oude lagen er af zijn, behalve de gelcoat zelf.
Of ik die laag er nu helemaal ga afhalen, daar ben ik na vandaag niet uit. Ik vroeg vandaag de mening van andere boot-eigenaars, en allemaal zeiden ze dat ze dat niet zouden doen. "Het sop is de kolen niet waard." zeiden ze. BOn, ikzelf zie er alvast tegenop.
Door een deel van de coating reeds af te schuren, kwamen er nog een paar bellen boven en zowat alle bellen zijn helemaal weggeschuurd nu. Her en der zie ik nu de polyester zelf. Nu is het dus deels gelcoat en deels glasmat wat je ziet.

Wel kwamen er nog drie cruciale plekken bloot: delaminatie!  Deze drie plekken zijn los gekomen tot op 3mm diep zoiets, dat is al een flinke 'kankerplek'.

Die kunnen nu goed drogen tot in april, dan neem ik de romp weer onder handen.
Rest de vraag of ik morgen alweer ga schuren, of niet. Ik zou dan de resterende hoekjes en kantjes bloot schuren, en daarna een extra dekzeil spannen zodat er geen regen aan het onderwaterschip kan.


vrijdag 11 november 2011

Vloertje er uit... en sponzen maar!

Alweer een werkdag achter de rug. Een zware dag zeg maar.
Eerst heb ik drastische maatregelen genomen tegen de natte mastvoet: ik vermoedde dat er wat water in de dubbele romp zat en had eerst een stukje vloer uit geslepen, maar vandaag ging ik voor de grove aanpak: de hele vloer er uit. Ik verwachtte een beetje water en kreeg... een hele plas. Het was haast een aquarium onder die vloer! In totaal heb ik er pakweg 15 liter water uit gehaald!
Nu is die romp binnen helemaal bloot en kan die rustig drogen. Wellicht een extra slimme zet tegen de osmose.

Stuurboord mooi geschuurd...
Na deze ingreep werd het tijd om het excentrische schuurmachine op de romp te zetten. Plan was om de gelcoat helemaal weg te schuren maar na een dikke halve dag schuren kreeg ik er enkel het bovenste deel af. Hier en daar heb ik de reeds opengeprikte bellen verder weggeschuurd, tot op de glasmat, andere bellen liet ik voorlopig zo. Aan de geschuurde stuurboord heb ik nu twee cruciale plekken gevonden en grondig geschuurd. Op die plekken is delaminatie. Alle andere plekken zijn reeds droog. De vraag die zich nu stelt: moet effectief al die gelcoat er af? Als ik dat niet doe zal de romp wel drogen (pas in april gaat de epoxy er over heen) maar loop ik risico om binnen een paar jaar opnieuw osmosebelletjes te zien. Wat pro pleit is dat de romp nu nog mooi strak is, op de opengeschuurde bellen na en dat is veel gemakkelijker te plamuren en glad te maken dan een volledig kaal geschuurde romp.

Wordt vervolgd... morgen als ik de bakboord zijde geschuurd heb ;-)

Help! Een aquarium onder de vloer!


Het weggehaalde vloerdeel...

maandag 7 november 2011

De vloer in de kajuit...


Toen ik de Selia kocht lagen er houten vloertjes in de kajuit.

Nu ben ik er achter waarom: de polyester vloer zakt nogal door als je er op stapt, dus ik vermoed dat de polyester daar nogal verzwakt is (zoals de doften bij een 'uitgezeilde' Laser...)

Die polyester vloer er uit halen met een slijpschijf zou eigenlijk zo'n gek idee nog niet zijn.

Ik wil nu die, mijn inziens dus nogal verzwakte, dubbele vloer in de kajuit er uit slijpen en er opnieuw de houten vloertjes in leggen. Die vloertjes, uitgebreid met een driehoekig vloertje rond de maststeun, wil ik dan extra laten rusten op wrangen die ik in de romp wil kleven met epoxy.

Op die manier kan ik nu perfect de romp zoveel mogelijk laten drogen om de osmose aanpak perfect uit te voeren en heb ik later een gemakkelijke manier om de romp te inspecteren.

Weet er iemand of de luchtkasten vooraan en achteraan open zijn naar de dubbele bodem toe?
Als de luchtkasten doorlopen naar de dubbele vloer is wel die veiligheid weg en kan de Selia effectief zinken (=geen luchtkasten meer), in het andere geval kan ik de romp thv de luchtkasten niet van binnenuit drogen, maar blijven de luchtkasten wel intact.

Ik heb al een deel opengeslepen: van aan de mastvoet tot helemaal aan de 'wand' van de 'WC-bak': onder die 'driehoek' zit de houten strook waarop de maststeun rust. Nu kan dat deel hout al goed drogen. (op de foto ziet u het huidige uitgeslepen deel).

Eerst wou ik de stukken polyester er opnieuw overheen plaatsen met epoxy en afwerken met gelcoat, maar bij nader inzien koos ik er voor om daar een houten vloertje overheen kleven. Daarom nu de vraag of ik die niet gelijk over de hele vloer zou doen...

Het reeds open geslepen deel van de dubbele vloer

vrijdag 4 november 2011

De werkwijze om de osmose aan te pakken


Er is op internet erg veel info te vinden over osmose.
Je vindt ook een resem bedrijven die je boot kunnen behandelen en doorgaans kost dat tussen de 220 en 330 euro per vierkante meter.
Ik kreeg een offerte van 200 euro, jawel: 200 euro om mijn kleine Selia te behandelen (enkel het onderwaterschip!)
Ik ging dus weer te rade bij mijn 'huisleverancier': Polyesterland in Wommelgem.


Ik ben reeds jaren klant bij hen (sind 2002) en tot nu toe heb ik daar steeds een heel goede service gekregen en altijd het beste advies.
Na mijn mailtje over de osmose is dat niet anders.

Hierna een samenvatting van de aanpak die zij mij geadviseerd hebben: 

VOORBEREIDING
Zorg er allereerst voor dat al de blaasjes grondig gereinigd worden met proper water.  Eventueel als het een mogelijkheid is dan raad ik toch ook aan de gelcoat zoveel mogelijk af te schuren.

SCHUREN
Gebruik best een schuurmachine. Beginnen met een korrel 40 en zo naar een fijnere afwerkingskorrel gaan zodat de plekken die nog niet zichtbaar zijn met osmose toch ook behandeld worden.
Schuren kan met een vlakschuurmachine, schuurschijf, excentrische schuurmachine.  Bij een schuurschijf is er inderdaad een handigheid nodig om de schijf goed plat tegen de boot te houden zodat je geen groeven trekt in de romp.   Een bandschuurmachine is een grote nee.  Daar ga je zeker oneffenheden mee creëren.  Eventueel zou je ook je licht eens kunnen opsteken bij bv een verhuurfirma of die iets nieuws hebben om een vlugge en gelijkmatige afschraping of afschuring te geven.  Polyester mag verwarmd worden tot ong 80 °C.  Te warm is inderdaad niet goed voor de kwaliteit van het glas.
Het terug glad krijgen is natuurlijk vakmanschap.  Dat betekent plamuren, schuren, plamuren, schuren, .....

DROGEN VAN DE ROMP
Goed reinigen met proper water zodat de zouten zoveel mogelijk van de romp zijn.
Het is inderdaad het best om de boot enkele maanden te laten drogen maar ik zou aanraden om eventueel de boot  onder de waterlijn af te dekken met een plastiek waardoor er wel een frisse wind kan waaien om tocht te veroorzaken zodat het geheel niet condenseert. Best is te zien dat er toch voldoende tocht rondom de boot wordt gecreërd zonder dat die telkens volledig nat wordt bij een regenbui.  Als er ergens een wind door waait dan droogt het ook sneller.

NIEUWE LAGEN AANBRENGEN
Ik vind het aanbrengen van een nieuwe gelcoatlaag enigszins een nutteloze kost gezien je deze inderdaad beter kan vervangen door een epoxylaag die het voordeel heeft om volledig waterdicht en dampdicht te zijn.  De truc met de plastiek cover van 20 bij 20 cm is een goede oplossing om te zien of je boot klaar is om herschilderd te worden.
Je kan altijd, als het weer en de temperatuur begin volgend jaar slecht zou zijn, nog eventueel de romp manueel droogblazen of er een warmluchtblazertje onder zetten zodat alles goed droogt alvorens je er de epoxyhars over zet.
Als je zover gaat dat de gelcoat er bijna helemaal af is kan je best minstens drie lagen epoxyhars aanbrengen.  Vooraf moet de boot na het drogen wel terug lichtjes worden opgeruwd en te worden afgewassen met amoniak (te verkrijgen in elk warenhuis) om de poriën van de polyester goed open te zetten zodat er een betere hechting is tussen polyester en epoxy. De tijd tussen de lagen epoxy bedraagt 24 uur en een volgende kan zonder opschuren worden gezet op de vorige.  Je kan de plaatsen waar het nodig is bijwerken met een polyesterplamuur want je zet er daarna toch een epoxyhars over.  Wel op die plaatsen even ontvetten met aceton.  Als je polyester op polyester zet dan reinig je met aceton.  Zet je epoxyhars op polyester dan reinig je steeds met amoniak.  Polyester op epoxy is niet aan te raden omdat die geen grip krijgt op epoxy.

LAATSTE LAAG
Na de drie lagen epoxy (of vier lagen) kan er de antifouling overheen, twee lagen, maar informeer eerst of de antifouling eventueel een primer vereist wanneer hij op epoxy gezet wordt.

dinsdag 1 november 2011

Rompje schrapen (en afzien...)

Het was alleszins duidelijk: eender welke aanpak voor osmose, het allereerste, en eigenlijk ook allerbelangrijkste, is dat de romp goed kan drogen.
De Selia zal niet erg drogen als ik al die lagen op de romp laat, ik moet en zal alle troep tot op de gelcoat er af moeten krijgen.
Geen woorden, maar daden, dus vandaag reed ik (alweer) naar de boot, gewapend met zowat alles wat verf kan verwijderen: staalborstels, verfschraper, boormachine met borstels, schuurmachine... alleen de verfstripper met hete lucht bleef thuis.


Ik startte met de verfschraper, voorzien van een nieuw mesje: geweldig hoe vlot dat de lagen antifouling, en wat daar onder zit, weghaalde.  Dan, bij wijze van test, de boormachine met staalborstel: het rendement ligt beduidend lager dan de schraper, dus met de schraper zal het moeten gebeuren.
Het ging redelijk vlot. Na twee uur was de helft van het onderwaterschip redelijk kaal.
Er lagen al zeker drie lagen antifouling op, daaronder een zilverkleurige laag, ik vermoed epoxy, en daaronder twee bruine lagen, een donkerbruine en een lichtbruine. Dan de eerste laag, als eerste over de gelcoat: dat lijkt me een soort teer of bitumen waarover gewoon de andere lagen heen geschilderd zijn: dat verklaart zowat alles, want op die bitumen hecht zowat niets.

Helaas ontdekte ik, door de schraper te gebruiken, nog heel wat blaasjes. Ik kan gerust zeggen dat de Selia meer dan matige osmose heeft.  Hopelijk gaat mijn aanpak dit probleem voldoende vertragen.  Ik durf niet te zeggen dat mijn aanpak de osmose geheel zal stoppen. De Selia zal waarschijnlijk eerder op pensioen gaan dan ik ;-)

Het helpt wel degelijk om die blaasjes open te prikken. Toen ik arriveerde en even de romp controleerde zag ik her en der de blaasjes 'tranen'.
Na al dat schrapen moest ik wel het gelag betalen: een branderig gevoel in mijn gelaat en tranende ogen zodat ik haast niet meer huiswaarts kon rijden. Zo hard pikten mijn ogen, en geloof me: ik droeg een veiligheidsbril, maar die was niet volledig aansluitend zodat er alsnog wat stof doorheen kon waaien.
Het duurde uren vooraleer dat pikken verminderde. Thuis nam ik sito presto een douche en spoelde mn ogen, maar echt over was het niet.

Vrouwlief kan helemaal niet begrijpen dat ik dit alles over heb voor de Selia, maar zij heeft dan ook niets met watersport...