De vloer van de kajuit...

Het vocht dat tussen de vloer van de kajuit en de romp zat moest er uit, en zo snel mogelijk.
Ik ging voor de drastische aanpak en nam dus een slijpschijf mee.
De vorige eigenaar had twee vloertjes gemaakt, die had ik er even in gelegd en daarna afgetekend tot waar ik zou open slijpen.
Het was redelijk verrassend wat ik tegenkwam: blijkbaar zit het hout dat de mastvoet ondersteunt in een soort beschermende polyester goot. Naast die goot was geen water te bespeuren. (en momenteel is dat het laagste punt in de romp)

Nu ligt het hout, dat overigens niet eens rot is: een wonder in mijn ogen, netjes open voor een deel en kan het een winter uitdrogen. het helemaal bloot leggen lijkt me wat overdreven.

Andere eigenaars hebben een rond gat gezaagd onder de trede aan de inkom van de kajuit om daar te kunnen zien of er water in de dubbele romp zit. Ik ga dat even afwachten om te zien wat ik daar ga doen.

Omdat ik dan toch aan het slijpen ging, heb ik gelijk ook de kraag van de sokkel voor een eventuele WC weggeslepen: nu zou daar een porta potti komen.

Laatste voor die ochtend was het opmeten van de steunlatjes op de spiegel voor de motorsteun: die meten 35cm lang, 4,5cm breed en 3cm dik. De rails zitten 31cm uit elkaar van binnenzijde tot binnenzijde gemeten. Daar kan ik nu twee nieuwe voor zagen en behandelen met epoxy.

Het viel me op dat ze ogenschijnlijk, vanuit de bak achteraan bekeken, niet centraal gemonteerd zijn, ofwel is de spiegelversterking niet correct ingelijmd toen de Selia gebouwd werd...

O ja: het werden geen luiers, maar een vochtvreter uit de doe-het-zelf zaak om de hoek...