"Koen, zin om een dagje uit te regenen op de Volkerak?"

"Koen, zin om een dagje te zeilen op de Volkerak?"
"Deal! Ik ben om 9.00u bij jou!"
Dat het uitregenen werd wist ik toen niet.

Om 9u30, na een lekkere tas koffie, reden we naar de jachthaven.
Na het optuig-ritueel konden we tegen 11u uitvaren. Er stond een 9 a 10 knopen wind, met vlagen tegen de 14 knopen zoiets.  Ik kopos dus voor een reefje in het grootzeil.

De eerste bui bleef niet lang uit, en die bleef ook lekker lang aanhouden. Gelukkig kon het Koen niet veel schelen.
We zeilden, zoals ik al vaker deed, naar de Krammersluis en tuften daar rond 12u30 binnen.
We kropen in de kajuit, luikje toe, en genoten van een sandwich en croissant terwijl buiten de volgende bui over trok.

De zon kwam weer piepen. We haastten ons naar buiten, Koen checkte even de buienradar, en besloten zonder jas verder te gaan. We vertrokken vanaf de steiger onder zeil, de motor bleef netjes omhoog.
Nog maar net voorbij de dam begon het weer te regenen, en hoe!
De foto's liegen er niet om.


De wind nam toe naarmate een erg donkere wolk ons zijdelings passeerde. Ik gokte op een goede 17 knopen. Koen nam de windmeter en mat de wind toen we mooi halve wind zeilden en mat... 25 knopen.
Hoeba! 25 knopen! De fok hadden we net ervoor al opgerold want de Selia ging wat te ver op één oor liggen naar mijn zin.
Het leek me beter om toch maar geen extra rakjes meer te varen en meteen binnen te zeilen.
Half- tot ruime wind stoven we richting De Vlije, met enkel het grootzeil en één reefje. Pas in het wat beschutte vaarwater deed ik de buitenboord naar beneden en tuften we naar de ligplaats.

Alweer een geslaagde zeildag, met flink wat uitdagingen en zeker één van de betere dit jaar.
Met een goed regenpak stoort zo'n regenbui eigenlijk niet eens...

Rond 15u00 zeilden we de Vlije binnen, toen stond er inderdaad 25 knopen...