De maiden... solo

Gisteren, zondag, was het zover: de eerste keer buiten varen en dan gelijk ook solo.

Zaterdag had ik al heel wat gesleuteld aan de Selia, en zondag in de voormiddag ook nog:
- mast steviger vast zetten, de spanners van het want zaten veel te los, eentje was zelfs helemaal verbogen
- een primitieve automatische piloot: vooral gezien ik vaak (helaas?) solo zal zeilen

Rond de middag startte ik dan de motor en ging voor de eerste keer buiten.
Om in jachthaven De Vliet buiten te varen moet ik eerst aan een paal stoppen om op een rode knop te duwen zodat de steiger opendraait (gekke situatie!).  Toen ik dan tweemaal tegen de paal stootte omdat ik de motor nog niet helemaal beheerste, draaide deze steiger open en kon ik verder. Met de hand kon ik de neus weer wegduwen en dan in vooruit de steiger door.
Aan de andere kant is ook zo'n paal met een knop, en pas nadat ik een eindje verder was kwam het besef dat die steiger niet vanzelf weer sluit, ik had dus ook aan die paal moeten stoppen.
Gelukkig tufte er een jonge kerel met zn zodiac naar die paal en duwde op de knop... dankjewel!

Ik vaarde op motor de oude sluis door en eens de geul helemaal door (15 minuten later) draaide ik in de wind en trok het grootzeil op.  Er stond niks golfslag en niks wind, dus solo ging dat erg gemakkelijk.
De rolfok rolt nu perfect!  Die herstelling is dus geslaagd zonder de mast te moeten strijken.

Eens onder zeil merkte ik dat het windvaantje in de top kapot is, chuck, die mast moet dus toch een keertje omlaag!  Windvaantje kapot, toplicht ontbreekt... wie weet wat ga ik nog ontdekken aan die mast.

Gaandeweg op het Volkerak nog een paar oefeningen gedaan: motor op, zeilen neer, automatische piloot uitproberen:  wat touw, een oog op de helmstok, en een elastiek: dank je voor de tip, Martijn!
Dan weer zeilen op, motor af... kwestie van oefenen.  Alvast blijkt dat voor het solo-zeilen een bediening vanuit de kuip best handig is. Die aanpassing staat dus te wachten.

Na een paar uurtjes keerde ik terug, op motor (wind was helemaal weg) en kon weer aanleggen. Ook wel spannend, zo de allereerste keer, maar nu ik de motor al ietsje ken, ging dat al wat beter. Nog steeds bots-bots tegen die palen, maar het kon er door.

Eens in de box, kon ik de zeilen mooi opbergen onder de hoezen, en alles netjes opruimen.
Meteen haalde ik de twee houten handgrepen er af, die schreeuwen om vernis en bovendien lekken ze regenwater in de kajuit...

Een geslaagde solo, al was er dus niks wind (gelukkig maar, zo kon ik rustig alles gewoon worden).

En omdat een maiden maar één keer kan, heb ik er twee filmpjes van gemaakt:
http://www.youtube.com/user/krabke100#p/a/u/1/2a0_uaYOUu4
http://www.youtube.com/user/krabke100#p/a/u/0/w2i5aQNbfAQ

De automatische piloot: een touw,
een oog op de helmstok en een stuk elastiek...