Kajuitje schilderen (en wat andere klusjes)

Ze voorspelden voor deze zondag wel TIEN graden!  We hebben momenteel een ongelooflijk warme winter en ik ben daar persoonlijk niet rouwig om. Het lijkt wel op bestelling ;-)
De Selia kan lekker drogen, de temperaturen zijn zeer geschikt voor verschillende verlijmingen (behalve epoxy...) en het is aangenaam werken zo. Alleen was de wind behoorlijk van de partij:vlagen tot wel 40 knopen. De Selia schudde af en toe flink heen en weer, terwijl ik binnen aan het schilderen was.

Vandaag nog wat werkjes kunnen doen zodat de To-Do lijst alweer korter wordt.

Bij aankomst aan de boot zag ik iemand rond mijn boot hangen. Ik dacht: "Wat zit die man daar te neuzen?"  Bleek het Fabian van Watersportwinkel Steenbergen te zijn, die mijn bestelling langs bracht :D  Het blijft een heel leuke service!

Eerste klusje was de maststeun. Na heel wat voorbereiding kon die steun eindelijk weer op zijn plaats. Eerst wou ik hem verlijmen met epoxy, maar gezien er eigenlijk niet zo overdreven veel krachten op komen lijkt TEC7 me meer dan voldoende.  Ik voelde eens aan de wrangen, die ook verlijmd zijn met TEC7, en ik moet zeggen: echt wel zo vast als een huis!
Dus: de blok waar de mastvoet op komt kleef ik gewoon vast met TEC7 op de bestaande polyester sokkel.
(In Nederland lijkt de tegenhanger Sicaflex te zijn...)

Na deze lijmklus ontdek ik dat ik de verlengkabel voor de elektriciteit vergeten ben: geen gaatjes boren dus, voor de stoppers van de genua rail. Een volgende keer dan maar...

Volgende klus was het vastleggen van de stroomkabels naar de bak achteraan (de laadkabel van de buitenboord motor en de kabel naar het heklicht).  Die heb ik vastgelegd met zelfklevende voetjes en spankabeltjes.

Nu er dan toch tijd over is, waagde ik me aan het schilderen van het interieur.  Eerst het zaakje proper gemaakt met wat zeep en rivierwater (alle kranen in de haven zijn afgesloten, dus veel keuze had ik niet) en nadien opgedroogd met een oude handdoek. Helaas is niet alles super proper te krijgen, maar ik waagde het er op: de wanden van de romp kregen een crèmekleurige laag.  Alles ziet er al een stuk mooier uit.  Ik merkte wel dat de 'spant' onder het schabje los zit... alweer een TEC7-klusje, of is hier een epoxypasta eerder aan de orde?

Als laatste nog eens de preekstoel naderbij bekeken. De schijfjes (in het vlaams: rondelletjes...) zijn door en door verroest. Die moet ik zeker vervangen.  De doorgescheurde lasnaad is blijkbaar al hersteld door er een bout in te stoppen... de naad hoeft dus niet meteen opnieuw gelast te worden, OEF!

De voorbije week had ik wat gewerkt aan een nieuwe kompashouder, eentje die in het deurgat komt te zitten. Binnenkort zal ik daar nog wel wat foto's van plaatsen.

Bij de laatste zeiltocht sneuvelde de originele kompashouder.

De ganse vloer bestaat nu uit houten vloerdelen

Het interieur in nieuwe verf. De 'spant' vooraan zit helaas los...