Mijn Leisure 17 komt ook in mijn boek voor :-)

Mijn Leisure 17 komt ook in mijn boek voor :-)
Boek Ik zeil in Zeeland

maandag 21 mei 2012

Vierdaags zeiltochtje

Op uitnodiging van de vorige eigenaar zeilden we de voorbije vier dagen naar Stellendam en weer terug.
We vertrokken donderdagochtend richting Haringvliet.  Door het wate late vertrekuur was Stellendam zelf buiten bereik, we zouden dan veel te laat aankomen.
De dochter van mn kennissen, Naima, wou de hele tocht samen zeilen met Ellen. Ik had dus twee jonge 'matroosjes' aan boord :D

Bij een windje rond 6 a 8 knopen liep het lekker richting Volkeraksluizen. De nieuwe genua werd wellicht weer volledig benut. Eens voorbij de sluis, waar we meteen binnen konden varen, ging het letterlijk voor de wind langs eiland Tiengemeten.
Ik had op voorhand al contact gehad met de havenmeester van jachthaven De Put.
Hij is bijzonder vriendelijk en liet zelfs toe dat we gratis het tentje van de kids konden opzetten. (Beide dochters bijzonder gelukkig natuurlijk). Niet alleen mocht het tentje gratis staan, we mochten zelfs gebruik maken van de keuken, het clublokaal, en konden drankjes kopen aan zeer democratische prijzen.
Mn kennissen en mn dochter gingen daarna op fietstocht. Ikzelf bleef op de Selia om een paar dringende klusjes te doen.
Daags erna trokken we richting Stellendam. Alweer flink voor de wind, met een windracht rond de 12 knopen. Als een rotvaart volgende we de Etap 22 van mn kennissen, maar die is geen partij voor ons.
Naarmate we Stellendam naderden nam de wind toe zodat zelfs bij een ruime koers stilaan een reef nodig werd. Maar goed, nu we zo dichtbij waren, lieten we het maar zo.
Op marifoon konden we Stellendam contacteren en we kregen meteen 2 ligplaatsen aangewezen. Super handig zo!
BAM! De Selie ramde de steiger bij het invaren van de box: het zijsteigertje leek langer dan het was. Ik wou afremmen met het achterste landvast, maar ja, als de klap van dat steigertje nog vµoµor de achterste klamp van de Selia zit remt dat niet erg ;-) Gelukkig geen noemenswaardige schade, de vaart was er flink uit bij de bots.

Zaterdag vaarden we weer terug richting Hollands Diep. Al bij aanvang viel op dat de Selia lang zo scherp niet kan als de Etap 22. Binnen de kortste keren waren Raf en Virginie met hun Etap uit het zicht. Tot aan Stad aan't Haringvliet was het opkruisen, vanaf dan halve wind. Ellen, mn dochter oefende op het zeilen op tell-tales en ik moet zeggen: ze doet dat voortreffelijk!
We hadden afgesproken in Numansdorp. Leuk haventje, en ook daar een vriendelijke havenmeester.
Met een vijftal geleende fietsen trokken we richting Numansdorp zuid voor wat inkopen.
Bij terugkomst weer lekker gegeten in de kuip.  Deze vier dagen hebben we eigenlijk vet geluk gehad met het weer, nog niks regen tijdens het zeilen, enkel 's avonds wat regen.
De nacht was wel anders: een onweer trok over ons met gietende regen. Het leek wel of ze emmers water uitgoten over de Selia.
De ochtend erop wat de atmosfeer echt vochtig. Het leek er niet op dat het mooi weer zou worden.
We vaarden uit terwijl de kids nog sliepen. Aan de Volkeraksluis moesten we redelijk lang wachten. Op marifoon antwoordden ze niet (kanaal 18). Enkel via de praatpaal kregen we gehoor.
Als uiteindelijk de sluis open ging, konden we binnen en werd het alweer wachten: voor drie jachtjes draait ie niet blijkbaar. Na een lange tijd wachten gingen de deuren toe, maar alweer gebeurde er... niets. Wachten... wachten... Uiteindelijk opende men de spuikleppen en zakte het water. Nog wat later konden we dan eindelijk verder (na een half uur dus). Eens buiten de sluizen legden we aan aan de wachtsteiger en maakten we de kids wakker zodat we samen konden ontbijten.
Na het ontbijt vertrokken we op zeil, voor de wind alweer, richting De Vlije.  Het liep alweer als een trein. Die nieuwe genua presteert prima, al is ie iets kleiner dan een originele.
Rond 12u arriveerden we aan het oude sluisje van Benedensas met zijn bekende lange wachttijden.
Het duurde alweer erg lang vooraleer we groen kregen, en dan konden we er maar nipt door want dat groene licht houdt maar een 5-tal minuten aan...





Rond 13u konden we het geslaagde vierdaagse zeiltochtje in elk geval succesvol afsluiten.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten